چین فضانوردان را به ایستگاه فضایی خود می فرستد: NPR

مرکز پرتاب JIUQUAN، چین – چین پنجشنبه شب سه فضانورد را به سمت ایستگاه فضایی خانگی این کشور پرتاب کرد، جایی که آنها به مدت شش ماه در آنجا زندگی و کار خواهند کرد.

پرتاب Shenzhou-18 آخرین مورد از یک سری سرمایه‌داران در حال چرخش است، همانطور که چین کاوشگران فضایی خود را (کلمه چینی برای فضا) می‌نامد. تای کنگ)، از طریق ماموریت های چند ماهه در مدار برای انجام آزمایش ها و کسب تجربه برای سفرهای احتمالی به ماه و فراتر از آن.

مأموریت‌های خدمه تنها یکی از جنبه‌های یک برنامه فضایی بلندپروازانه و پرسرعت است که کارشناسان و مقامات بین‌المللی نگرانند که برتری فضایی و کارآمدی نظامی ایالات متحده بر روی زمین را تهدید کند.

راه اندازی روز پنجشنبه مصادف با سفر آنتونی بلینکن وزیر امور خارجه به چین است که از شانگهای و پکن برای دفاع از شرایط بازی برابر برای شرکت های آمریکایی و تحت فشار قرار دادن پکن برای پایان دادن به حمایت خود از اقدام نظامی روسیه علیه اوکراین، بازدید کرد.

یک دقیقه قبل از ساعت 9 بعد از ظهر، موشک Long March 2F Shenzhou-18 شب را روشن کرد و با تشویق تماشاگران در مرکز پرتاب ماهواره Jiuquan در دورافتاده غرب چین به آسمان اوج گرفت.

یک روز قبل، چین خدمه – فرمانده Ye Guangfu، Li Cun و Li Guangsu را معرفی کرد. همه خلبانان سابق جنگنده، همه متولد دهه 1980.

لی گوانگسو یک روز قبل از پرواز به خبرنگاران گفت: “من مشتاقانه منتظر شش ماه آینده زندگی در فضا هستم. رفتن به این سفر فضایی به سرزمین مادری بزرگترین خوشبختی من است.”

سه تایکونوت تنها کسانی نبودند که روز پنجشنبه به ایستگاه فضایی رفتند. به گفته آژانس فضایی سرنشین دار چین، چندین گورخرماهی نیز قرار بود بخشی از این ماموریت باشند. خدمه بیش از 90 آزمایش علمی را در مدار انجام خواهند داد، از جمله آزمایشی که برای ایجاد یک اکوسیستم آبی بسته با مینا و نوعی جلبک تلاش خواهد کرد.

امیدواریم با این تحقیقات بتوانیم تعامل بین این گیاهان و جانوران در فضا را درک کنیم تا در آینده در صورت درک این موضوع بتوانیم یک اکوسیستم در مقیاس بزرگ با حیوانات، گیاهان و میکروارگانیسم ها ایجاد کنیم. ژانگ وی، استاد فناوری و مهندسی در مرکز کاربردهای فضایی آکادمی علوم چین، می‌گوید و یک چرخه سیستماتیک و شاید یک سیستم بسته ایجاد کند تا انسان بتواند برای مدت طولانی در فضا زندگی کند.

به گفته مقامات، خدمه Shenzhou-18 همچنین یک سپر محافظ برای لوله‌ها، سیم‌ها و سایر سیستم‌های در معرض دید بیرونی ایستگاه فضایی اضافه خواهند کرد. خدمه قبلی آسیب ناشی از زباله های فضایی روی سیم پنل خورشیدی را پیدا کردند که به گفته CMSA بر منبع برق تأثیر گذاشت. آنها برای رفع این مشکل پیاده‌روی فضایی انجام داده‌اند، اما آسیب‌های بعدی از زباله‌های فضایی ممکن است.

به گفته کارشناسان بین المللی، برنامه فضایی چین در مدت زمان نسبتاً کوتاهی مسیر طولانی را طی کرده است. این یک منبع نگرانی دائمی در ایالات متحده بوده است که اخیراً توسط ژنرال استیون وایتینگ، فرمانده فرماندهی فضایی ایالات متحده انجام شده است.

وایتینگ روز چهارشنبه به خبرنگاران گفت که چین در شش سال گذشته تعداد ماهواره های جمع آوری اطلاعات را سه برابر کرده است و دستاوردهای فضایی این کشور را “مایه نگرانی” خواند.

وایتینگ گفت: پیشرفت های چین در فضا به این کشور کمک می کند تا کارایی نظامی خود را بر روی زمین بهبود بخشد. وی همچنین خاطرنشان کرد که چین در حال توسعه تعدادی سلاح ضد فضایی است – وسایلی که می توانند عملکرد وسایل نقلیه فضایی دیگر کشورها را از کار بیندازند یا مختل کنند.

در واقع، برنامه فضایی چین حاصل ارتش آزادیبخش خلق است و برخی از خدمه آن هنوز تابع ارتش هستند. حتی بسیاری از شرکت‌هایی که بخش رو به رشد فضای تجاری را تشکیل می‌دهند، با شرکت‌های دولتی در مجتمع نظامی-صنعتی ارتباط دارند.

با این حال، برخی کارشناسان می گویند که نامیدن رقابت بین چین و ایالات متحده یک مسابقه فضایی جدید بحث برانگیز است.

برای من، این بیشتر شبیه یک ماراتن طولانی است که هیچ پایانی در آن دیده نمی شود. سوتلا بن ایتزاک، کارشناس امنیت فضایی جانز می گوید و ماراتنی که ما اینجا در فضا می دویم در واقع علیه خودمان است. دانشگاه هاپکینز

او خاطرنشان می کند که در حالی که چین در حال برداشتن گام های سریع است، ایالات متحده از مزیت آشکاری در فضا برخوردار است – از جمله بهره برداری از حدود 70 درصد از تمام دارایی های فضایی، از جمله ماهواره ها.

او می گوید که این موقعیت رهبری، همراه با اتکای فزاینده چین به فضا و عدم شفافیت، یک معضل امنیتی ایجاد کرده است.

قوانین ایالات متحده ناسا را ​​از استفاده از پول عمومی برای همکاری با چین منع می کند، و پکن از ایستگاه فضایی بین المللی کنار گذاشته شد – یکی از دلایلی که آن ایستگاه فضایی خود را توسعه داد.

رازداری بومی چین در جریان بازدید گروه کوچکی از روزنامه نگاران از مرکز پرتاب ماهواره جیوکوان توسط دولت آشکار شد.

خبرنگاران خارجی در شهر، سه ساعت با اتوبوس از مرکز فضایی فاصله داشتند، در حالی که روزنامه نگاران چینی در محل ماندند. جزئیات سفر و برنامه تا آخرین لحظه اعلام نشد. و محافظان لباس شخصی در مرکز پرتاب خبرنگاران را زیر نظر داشتند تا از دور شدن بیش از چند متری آنها از ایستگاه های مجاز جلوگیری کنند — یا در یک نقطه دوربین های خود را به سمت یک کامیون استتار شده بگیرند.

یانگ لیوی، اولین فضانورد چینی که در سال 2003 با شنژو-5 به فضا رفت، می گوید چین از همکاری بیشتر با ایالات متحده استقبال می کند.

او می گوید: «چین همیشه خواهان همکاری با ایالات متحده بوده است. همکاری های بین المللی یک روند اصلی در اکتشافات فضایی و به ویژه در اکتشاف فضایی سرنشین دار است.[and] این یک نیاز مشترک بشر است.

محقق ژانگ وی می گوید چین بدون توجه به نگرانی های خارج از کشور در مورد برنامه خود به پیشبرد ادامه خواهد داد.

او می گوید: “مهم نیست. ما فقط باید بهترین کار را انجام دهیم. لازم نیست نگران باشیم که دیگران در مورد ما چه فکر می کنند.”